bülent ersoy - geceler yarim oldu -

2013-05-05 8

Yine Gece...
Yine Uykusuzluğumda Nöbetliyorum...
Ve Yine Sigara Dumanına Senin Hayalin Karışıyor,
Yine Nefes Diye Seni İçime Çekiyorum...
Nasıl Bir Özlemektir Bu?
Kendimi Bir Bıçak Üstünde, Ayaklarım Kan İçinde Kalmış Yürümeye Devam Eder Bir Halde Buldum...
Kaçtıkça Nefesin Daha da İçine Giriyor Ayaklarım O Bıçakların...
Daha Derine Yürüyorum...
Herşeyi Bir Kenara Bırakmış Kendimle Savaşıyorum...
Canım Yandıkça Kendimden Kendime Dönüyorum...
Yalnız...
Hep Olduğu Gibi!
Umutlarım Yeşerdiler Yeşerdiler, Yosun Tuttular Artık Atıldıkları Kuytu Köşelerde...
Sevdim, Delicesine...
Ve Ben Aşkı Seninle Tattım İlk Defa Ölürcesine...
Özlemler Düştüyse Payımıza Yaşarız Diyordum...
Şimdi Sancılarımdan Özlemenin Tadını Anımsayamıyorum...
Üşüyorum...
Artık Üşüyorum Uyuyamadığım Geceler Boyu Düşüncenle Ürperip, Sonbaharda Sararan Bir Yaprak Misali Düşüyorum...
Sana Düşüp Rüzgar Beklemeksizin Sana Geliyorum Düşlerimde...
Oysa Hepsi Düşlerimde Kalıyor...
Yine İçimde Sol Tarafından Göğüs Kafesimin Kan Sızdırıyorum...
Sıcak Bir Nefes Duyuyorum Kilometrelerce Ötemden...
Ve O Nefesi Aslında Ben Alıyorum...
Ve Her Solukta Aslında Sana Geliyorum...
Bilmiyorsun!
Anlamıyorsun!
Çözemezsin de!
Bulamazsın da Beni Arama Hiçbir Yerde...
Ben Sende Kaybolmuşken Yokluğun Benimle...
Oysa Ben Sendeyim... Sen İse Her Hücremde...!
Düşlerimi Serbest Bırakmıyorum Artık Bir Bırakırsam Boğulacaksın Diye Korkuyorum...
Korkularım da Hep Sana Dair...
Uykulara Terkediyorum Kendimi Bir Nebze Olsun Yokluğunu Unutayım Diye...!!!