'kıstı minarelerini şehir
öbürlendi kuleler
hızla anılaşırken zaman
bir sokakta
bir dilenci boşluğu
kadar
derlenmemiş
bir türkü boşluğu
kadar
bile muhkem değil
diye düşündüm
hayattaki mevcudiyetim
açtım
avuçlarımı
gökyüzüne
uludum
tanrım bana tezahürat et
tanrım beni baştan
çıkart
ihtiyacım var..'
met üst (ihtiyaç)