Suskun yüregime sessiz kelimeler dökülür simdi... Dost olur bana yalnizligim..
Aglayan gözlerime isiklar vurur simdi...
Hayali yansir pencerelerime sonsuzlugun....Ve bir umut olsun isterim düsen her yagmur tanesi..
Suskun yüregim olsun cigligin ifadesi..
Aslinda susmaninda bir dili vardi dinlemesini bilenlere...
Bir yalnizligi, bir sevdayi belkide bir aciyi anlatirdi suskunlugum...
Yalanci kelimeler arasinda kendine ayri bir yer buldu suskunlugum....
Ve sakladigi sonsuz manalari gözlere yükledi sonsuzlugum... Ve bir aci oldu yüregimde "O"nsuzlugum.
Yasandi hep "SON" lu sevdalar... Sonrasina ise atildi anlamsiz noktalar...
Ícim üsüyor simdi "SON" larin soguk diyarinda...
Yüregim dayanamiyor ayrilik yillarina...
Suskunlugum tasiyor umutlarimi vuslat yollarina..
Bir ses olmak istiyorum ama duyulmuyor sahte sözler arasinda...
.... ve yine bana kaliyor yalnizligim ve suskunlugum.
Simdi bir yaprak tanesinde tasinir benligim..
Gözyaslarimi yüklenir bulutlar...
Umulmaz ve unutulmazlari yasarken yüregim, carpar gözlerime kiyisiz dalgalar...
Ve görülür denizlerden gönüllere bir sevda akisi...
Anlatir aslinda her seyi bir asigin bakisi...
Neler yasanir gönüllerinde.. ve ne dünyalar saklidir o suskun yüreklerinde......
Eger asiga onun gibi bakarsan görürsün parlayan isigi gözlerinde....
Bir gecede yildizlarin isiltisinda yakamoz olurda yeserir umutlar...
Haber getirir bugünlere yarinlar....
Hasrete ait bir söz olur gözden damlayan yaslar.... Ve erir gözden damlayan yasla taslar.....
Susar kalir diller ve asigi yalniz asik anlar.....
Bilirmisiniz suskunluk cogu kez ardinda yillari saklar...
Yasanmisligin verdigi sessizliktir suskunluk...
Ölümün gözlerde yansimasidir....
Kimbilir belkide ölüm sessizliginin son provasidir suskunluk...
Yasamlar sunuldu insanlara....
Ama öldürdü onlar yasamlarini.... ve ne acidir ki yasadiklarini sandilar..
Sözler sunuldu dillerine... Ama yalanlara sarildilar... ve de basardiklarini sandilar...
Sevdalar sunulur hislerine... Ama onlar kilit vururlar gönüllerine...
Íste bu gönüllere cevaptir suskunlugum....
Hani yürekler kanatildi hep...
Acitildi ve küstürüldü sevdalar....
Umutla bakan bakislara savruldu yalan dünyalar...
Yollarimiza kondu hep dikenler...
Sevdamizdan korktular yüreklerini hazmedemeyenler...
Ama yinede umutluyuz hep ve umutlu kalacagiz...
Onlari dünyasi "SON" lu olsada biz "SONSUZ" luklara bakacagiz...
Bulutlarin göbeginde atesli gönüllere yagacagiz....
Bir gül olup asiklar yaninda acacagiz....
Íste budur beni umuda iten... bundandir yolculugum....
Acilara inat bir cigliktir benim suskunlugum...
.. ve sorgunun ötesinde sorulmuslugun ifadesinde bir cevaptir suskunlugum....
Susuyorsam anla gözlerimde saklidir sonsuzlugum..
Dinle beni yüregim...
.... ve gömül suskunluga
Sadece izin kalsin, seni bulmak isteyen asiga...
