Bilal Tekcan "Seni Çok Sevdim" şiiri

2012-09-02 12

Daha fazlası için www.facebook.com/1Bolum1Paragraf sayfamıza davetlisiniz....Bi bölüm/ Bi paragraf
Seni çok sevdim...
Sesizliğin ortasında dışarda yağan yağmuru dinler gibi,
Sonra şöyle bir nefes çekip toprağı koklar gibi sevdim....
Yere düşen her bir damlayı,
Toprağa düşen her bir damlayı ikimizin kavuşmasına benzetiyordum.
Ben yağmur olup binlerce, onbinlerce kez sana geliyor
Ve onbinlerce kez sana kavuşuyordum
Sonra....
Sonra sevdamızı, aşkımızı o daralmış yürekleri ferahlatan,
İnsanın içini açan o yağmur sonrası kokuya benzetiyordum...
Ben yağmur oldukca ve yağdıkça sevda kokacaktı,
Bahar kokacaktı her yer.
Sen ve ben...
Yağmur ve toprak....
Biz zaten mutluyduk...
Bizi görenlerde mutlu olacaklardı...
Sonra ben seni...
Yine bir gece yarısı, sen en derin uykularındayken sevdim,
Seni bir gece yarısı ellerim cebimde pervasizca, kaygısızca,
Tüm sıkıntılarımdan arınırcasına dolaşırken sevdim.
Yalnızdım.....
Sabahın serin yeli okşarken yanaklarımı, sen içimde bir titreyiş oluyordun.
Sabahın yeli bile kıskanıyordu aşkımı ve seni hatırladıkça,
Tüm soğukluğuyla kucaklıyordu beni, içimi titretircesine...
Ben de soğuğa inat,her şeye inat,
Ayrılığa şu kocaman özleme, hasrete inat,
senin hayaline sarılıyor
ve yalnız seninle ısıtıyorum içimi...
Biliyordum...
Az sonra güneş tüm heybetiyle görünecekti dağların ardından,
Ve hayalin, o vazgeçemediğim hayalin, kanat açacaktı bir kuş misali.
Biliyordum...
Ben yine gecenin bir yarısına kadar yine hayalini arayacaktım...
Sen olmayacaktın!!!
En sevdiğim, hiç vazgeçmediğim şarkılar kadar sevdim sesini.
Defalarca duymak istiyordum.
Hani kelimelerin tükendiği, artık sessizliğin hüküm sürdüğü,
O anlar var ya sabahın dinginliğini sessizliğini anımsatan,
İşte o an her şeyi başa alıp tekrar tekrar dinlemek istiyordum seni...
Seni o kadar çok seviyorum ki!
Yüzün en sevdiğim manzaraydı benim için.
Yüzüne bakınca;
Evimin en sevdiğim odasının küçük penceresinden izlediğim
manzara geliyordu aklıma
Şimdi senden uzaklardayım...
Ama hemen yanıbaşımda evimin şirin, küçük pençeresi...
Ve her doğan güneş bir bakışın,
Beni selamlayan her kuş bir gülüşün,
ve içtiğim her yudum çayımdan...
sıcacık bir öpüşün oluyor bana...
Seni, en sevdiğim anılarım kadar sevdim, çocukuğum kadar...
Ve ancak çocukluğum kadar özlüyorum seni.
Sen,
çocukken dokunmaya kıyamayıp dakikalarca yanındı oturduğum
PAPATYA ÇİÇEĞİM
Sen, beraber saklambaç oynadığım arkadaşlarım,
Sen... Masumiyetimdin...
Yotluğun çocuksu hüzünlerdi,
Yokluğun en büyük hasretti bana...
Şimdilerde yokluğunlayım....
En büyük hasretlerdeyim,
En büyük özlemlerde....
Seni çok özlüyorum, en sevdiğim anılarım gibi,
Ve birtanem...
Seni çok seviyorum
ve yağmuru,
ve gece yarısının dinginliğini,
ve küçük pençeremi
ve çocukluğumu
SEVER GİBİ..

Easy Viral Banner Traffic