Sevgili Gemiç Köylü Hemşehrilerim.
Sizleri çok çok seviyorum.
Gerçekten seviyorum sizleri.. Kendi yaşıtlarımı, kendimden küçükleri, kendimden büyükleri.. Bu köyde kayıtlı olmasa bile, burada doğmuş, ya da burada akrabası doğmuş, veya bu köyü ve köylülerini seven herkesi seviyorum.
Size bir şey itiraf edeyim mi? Gemiç Köylü olmasa da Köyümüzü sevenleri daha da çok seviyorum.
Ortak paydamız GEMİÇ KÖYÜ…
Ve Sevgi.
Gemiç Köyü insanları sevgi doludur.
Bu Mezarlıkta Gemiç Köyünün bir zamanlar söz sahibi olmuş insanları yatıyor. Bundan elli yıl önce birçoğu hayattaydı ve sözlerini dinletiyorlardı. Kimsenin yaşama garantisi yok. Bu tarihten en fazla elli yıl sonra bu yazıyı okuyan Gemiçli Hemşehrilerim de bu mezarlıkta yatıyor olacaklar.
Çünkü her doğan insan bu dünyada belli bir zaman yaşayacak ve eceli geldiği dakika AHİRETE gidecektir..
Özet olarak şöyle söyleyebilirim. Gemiçlileri ve Gemiç köyünü seviyorum.
Bu düşünce içinde olan her insanı da seviyorum.
