Pragnąć to wiele, mieć to już dużo.
Chowam się w kącie, chowam przed burzą.
Chowam przed losem, który zadrwił z życia.
Chowam się przed światem i patrzę z ukrycia.
Patrzę na innych i na to co było.
Czy szczęście do nich na zawsze wróciło?
Czy w swoim życiu wciąż mają marzenia,
I czy ich uczucia ktoś jeszcze docenia?
A może cierpią i nie są szczęśliwi?
I tylko wciąż marzą o tej jednej chwili,
By nigdy los nie zadrwił z ich życia,
I by nie musieli też patrzeć z ukrycia.
