ŞARKI
Makâm: Nihâvent
Usûl: Semâî
Bestekâr: Ârif Sâmi Toker
Güftekâr: Nedîm
Erişti nevbahâr eyyâmı, açıldı gül-i gülşen
Çerağan vakti geldi lalezârın dîdesi rûşen
Çemenler döndü rûy-i yâre reng-i lâle vû gülden
Çerağan vakti geldi lalezârın dîdesi rûşen
Açıldı dilberin ruhsârı gibi lâleler, güller
Yakıştı zûlf-ü hûbân veş zemîne saçlı sünbüller
Nevâ-sâz olmada bin şevk ile âşüfte bülbüller
Çemenler döndü rûy-i yâre reng-i lâle vû gülden
Çerağan vakti geldi lalezârın dîdesi rûşen
nevbahâr: ilkbahar
eyyâm: günler
gülşen: gül bahçesi
çerağan: mum gibi yanan, parıldayan; kandil, ışık; donanma şenlikleri
lalezâr: lale bahçesi
dîdeler rûşen : gözün aydın
çemen: çimen
rû(y): yüz, çehre, sima
yâr: sevgili
dilber: çok güzel, alımlı (kadın)
ruhsâr: yanak
zûlüf: saç lülesi; sevgilinin saçı
hûbân: güzeller, iyiler
zemîn: yeryüzü, dünya
nevâ: ses, ahenk, nağme; kuvvet, zenginlik; kısmet, nasip
şevk: sevinç, neşe; heves
âşüfte: tutkun; (kadın için) fettan, çekici; hoppa, hafifmeşrep, iffetsiz
