ÇUKUR KAZIP ATMANIZA GEREK YOK
Kendini beğenmiş özel dostlarım
Boşuna yorulup uğraşmayınız..!!
Gidiyorum aranızda duramam
Acı sözler vurmanıza gerek yok
""Yollarıma hergün kurarken pusu
""Ben unuttum artık edebi usu
""Çukur kazıp atmanıza gerek yok
Göremiyor perde indi gözlerim
Takatim kalmadı gitmez dizlerim
Sizleredir sahte dostlar sözlerim
Buralardan sürmenize gerek yok
""Yollarıma hergün kurarken pusu
""Ben unuttum artık edebi usu
""Çukur kazıp atmanıza gerek yok
Birer birer ömrü ettim hediye
Belki talih döner diye seneye
Kocadım da şimdi döndüm kediye
Kemend atıp yormanıza gerek yok
""Yollarıma hergün kurarken pusu
""Ben unuttum artık edebi usu
""Çukur kazıp atmanıza gerek yok
Çadır açtım yüce dağlar başına
Soğuk su kattınız daim aşıma
Bıraktınız şimdi bir tek başıma
Baykuşlar konuyor gayri taşıma
""Yollarıma hergün kurarken pusu
""Ben unuttum artık edebi usu
""Çukur kazıp atmanıza gerek yok
Söyledim derdimi bilen yok halden
Sürdünüz yöremden ne gelir elden
DURAK’ı ayırıp goncadan gülden
Burduğunuz yerden kırmanıza gerek yok..!!
""Yollarıma hergün kurarken pusu
""Ben unuttum artık edebi usu
""Çukur kazıp atmanıza gerek yok
Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ
BURMAK..Kasıtla dalı eğerek zedeleyip gelişmesini engelleyip,
dalın yerinde kurumasını sağlamak..
Bir çoğumuz hep merak ederiz değilmi,bir insan nasıl şair olur diye,aslında şair olmak için özel bir yetenek gerekmez.
Öncelikle birini çok seveceksiniz size gereken gıdayı o mebaadan alacaksınız..Asıl şairleri ise,şair yapan aşk değil, ayrılıktır, hasrettir.
Seven sevdiği ile vuslata eremeyince,hele'ki buda artık imkânsız bir hal almışsa,
işte o zaman yüreğinizde ki o sönmeyen kor başlar alev almaya yanar dağ misalidir,
patlar ve dahada söndüremezsiniz.
Şair sevmenin,sevilmenin tadını ayrıldıktan sonra,yani sevgili gittikten sonra anlar.
Oysa aşk en yakıcı ama en tatlı saltanatını sürer ayrılık evresinde. Aşk o zaman aşktır. Şair o zaman şairdir.
Hani deriz ya, Allah bir kapıyı kaparsa, bir kapıyı da açar. Bu ayrılık aşığı şair yapmıştır.
Kalbi silkeleyip dile, dili silkeleyip kaleme döktürmüştür. Aşkın zaferi firaktır!
Aşk, kalbi ayrılık ateşi ile yaktığında aşık yangının yönünü dile ve kaleme çevirirse şair olur rahatlar bir nebze.
Ama beyine sıçrarsa mecnun olur kişi. Artık şiir yazamaz, çünkü kendisi şiir konusu olmuştur.
