RAFET EL ROMAN - SON MEKTUP -
Sevgiliiim her sabah hüzünle başlar
her gecem uzun soğuk üşüyorum..
Ne zaman biter bu hasret ne zaman biter bu özlem.
Dön artık...
Şu an son mektubun elimde,Göz yaşlarında var üzerinde
Yazarken ağlamışsın Sevgilim,dayanmaz buna yüreğim..
Aklımda son veda Günü duruşun bana bakışların
Gözlerinden dudaklarından öperim seni öperim..
O tatlı hem acı sözleri satırları
okurken ağladım yüreğime sakladım..
Ne olur üzülme mutlaka döneceğim
sevgimiz uğruna yaşıyorum hayattayım..
Şu an son mektubun elimde,Göz yaşlarında var üzerinde
Yazarken ağlamışsın Sevgilim,dayanmaz buna yüreğim..
Aklımda son veda günü duruşun bana bakışların
Gözlerinden dudaklarından öperim seni öperim
