Mehmet Ali Güneş şiiri Nebiha Muradi yorumuyla...
Ellerimden gözlerine akın eden imge topluluğudur bu kalabalık,
bir aşkın göçüdür yüreğimden yüzüne…
Düşün ki leylim mevsim hazandı oralarda
tılsımı üşümüştü aramızda ki şeyin,
saatlerin sere serpe kuluçkaya yattığı o zaman dilimde
yeni bir susma biçiminde kılcal damarlarına konuşlanmıştı aşk.
Gecenin ihtişamlı saltanatından süzülen
kırık bir ışık huzmesiyle düştüm yüzünün gül bahçesine,
büyümekten usanmış çocukluğunun
kurak telaşlarına nemli bir dokunuş getirdim…
Seni sevmek, ışığına kavuşmak için gözbebeklerinin,
bulutlar dolusu yağmur dilemektir.
Sabırsız mevsimler biriktirmektir canım
yeşersin diye yüzünde betimsiz düşler…
