Mijają chwile jak zapomnienia
Myśli przeszłością mimo to żyją
Smutek się w moim sercu nie zmienia
Nawet marzenia w ciszy się kryją
Ale to wszystko winno przeminąć
Bo taka w życiu jest kolej rzeczy
Czas minionemu pomoże zginąć
Sens bezsensowi musi zaprzeczyć
Na moich zgliszczach zakwitną kwiaty
Błękitem różem i pomarańczem
Jeszcze się pięknym zachwycę światem
Jeszcze na swoich zgliszczach zatańczę
Partnerem będzie w przyszłości nadzieja
Która radością mnie opromieni
Wspomnienie jak mgłę wiatry rozwieją
Słońce zaświeci w słotnej jesieni