"Są tacy,którzy uciekają od cierpienia miłości.Kochali,zawiedli się i nie chcą już nikogo kochać,nikomu służyć,nikomu pomagać.Taka samotność jest straszna,bo człowiek uciekając od miłości,ucieka od samego życia.Zamyka się w sobie"(J.Twardowski)
Samotna,oszukana,nikomu nie potrzebna.
Jak łza,która spływa po moim policzku.
Wołam,ale nikt mnie nie słyszy.
Jestem w tłumie,a jednak w samotni.
Przeszywający ból,jest nie do zniesienia.
Czy przetrwam?Wytrzymam?Jak długo?
