Ο Ηλίας, ένα δεκάχρονο αγόρι που ζει στην Αθήνα στα τέλη της δεκαετίας του ’60, ξαφνικά χάνει τον πατέρα του.
Τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας -η μητέρα και ο μεγάλος του αδελφός- προσπαθούν να συνηθίσουν την καινούργια πραγματικότητα, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, εκτός από το μικρό αγόρι που αρνείται να πιστέψει ότι ο πατέρας του είναι νεκρός.
Μην μπορώντας να συμφιλιωθεί με το χωρισμό, υιοθετεί μια παράξενη συμπεριφορά με σκοπό να κρατήσει τον πατέρα του ζωντανό μέσα του για πάντα.
Τον περιμένει να γυρίσει από ένα από τα συνηθισμένα επαγγελματικά του ταξίδια. Αρχίζει να φέρεται περίεργα. Λέει ψέματα και στέλνει γράμματα στη γιαγιά του, δήθεν από τον πατέρα του.
Συνεχίζει να παίζει τα αγαπημένα τους παιχνίδια, παίζοντας και τους δύο ρόλους. Πάνω απ’ όλα είναι απόλυτα σίγουρος ότι ο πατέρας του θα γυρίσει, όπως του υποσχέθηκε, για να παρακολουθήσουν οι δυο τους στην τηλεόραση τους Αμερικανούς να προσεδαφίζονται στο φεγγάρι για πρώτη φορά.
Αλλά ο πατέρας του δεν μπορεί να κρατήσει την υπόσχεσή του, που ήταν η τελευταία του.
Η προσελήνωση πραγματοποιείται με επιτυχία.
Ο άνθρωπος για πρώτη φορά αποχωρίζεται τον πλανήτη του, τη Γη. Και ο Ηλίας αποχωρίζεται για πρώτη φορά τον πατέρα του.
Μονάχα τότε αντιλαμβάνεται ο Ηλίας ότι έχει απομείνει τελείως μόνος. Στην αρχή νευριάζει, αλλά στο τέλος καταλαβαίνει. Ο πατέρας του δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Δεν θα τον περιμένει άλλο.
Μεγαλώνει ξαφνικά. Μια νέα εποχή αρχίζει για τη ανθρωπότητα, αλλά και για τον νεαρό Ηλία.
