***
Dün gece ye's ile kendimden geçtim
Teselli aradım meyhânelerde
Baht-ı dûn elinden bir dolu içtim
O neş'e kalmamış peymânelerde
Her neye dokunsam zâhm-ı rikkât var
Her ne yana baksam reng-i firkât var
Çalkanır ağlar bir âh-ı hasret var
Sularla çağlayan terânelerde
Bilmedim kim oldu bu hâle sebep
Ağlarım ümidim hebâ oldu hep
Bendeki sûz-i dil var mıdır acep
Tutuşup can veren pervânelerde
Beste: Suphi Ziyâ Özbekkan
Güfte: Rızâ Tevfik Bölükbaşı
Makam: Hicaz
Usûl: Sofyan
***