2009.01.29 - znakomity koncert dały tego dnia Pustki w Łodzi Kaliskiej, „zespół roku”, autor „płyty roku” według rozlicznych mediów, blogów i zwykłych zjadaczy chleba i mp3. W opinii wielu „Koniec kryzysu” to nawet jedyna dobra płyta 2008 roku w Polsce. Na żywo zespół wypada zdecydowanie dynamiczniej niż na ostatnim albumie, nie stroni od jazgoczącej improwizacji. Nawet w najspokojniejszych utworach pojawia się podskórny rockowy drive. Atutem koncertowym jest audiowizualne zestawienie tańczącego z gitarą Radka Łukasiewicza, promotora szorstkości instrumentalnej i wokalnej, z Basią Wrońską, która przykrywa ten żywioł kołdrą z czystego, delikatnego, choć w żadnym wypadku nie wiotkiego czy zwiewnego, głosu i klawiszowych plam.
Materiał z „Końca kryzysu”, trochę zbyt jednorodny, Radek, Basia, Szymon i Grzegorz przeplatali z hitami sprzed paru lat (np. wyborna „Słabość chwilowa” na sam koniec głównej części koncertu), utworami z działań „pobocznych”, jak „Wesoły jestem” do słów Wyspiańskiego, czy „Kalambury” Broniewskiego, inteligentnie i przewrotnie oszcpecone dysonansowymi przejściami z refrenu do zwrotki. Były też premierowe wykonania, zespół i kryzys, i jego koniec, ma już za sobą, powoli tworzy się nowa muzyka.
Pustki sypią ze sceny bezpretensjonalnym żartem, muzycy mają doskonały, kumpelski kontakt z publicznością. Za wyjątkiem roztańczonych pod sceną amatorów rock and rolla, z którymi tego wieczoru kontaktu raczej nie było generalnie.
Kolejny raz Pustki zagrają w Łodzi 6 marca - jako gość Myslovitz.
yes
