BİLİR MİSİN
Yokluğun nelere mal oldu bilir misin
Bilemezsin geceyi hüzünlere boğduğumu
Sensiz yeşilken yaprakların nasıl kuruduğunu
Varken yok sayılmak nasıl bir şey bilir misin
Tenimiz değince birbirine ateşinden erirdim
Dudağımda yarım kalmış gülüşlerin acısı
Yudum yudum içip kanamadığım gözlerinden
Büyür de büyür içinde yalnızlığın acısı
Sen hangi mevsimin rüzgarısın sevgili
Ansızın esiyorsun gönlüme gönlüme
Yitik hiç yaşanmamış bir ömür gibi
Yıldızlar dökülür suya peş peşe
Bir sızı var bedenimde yüreğimde bir acı
Ben artık şiirler yazamıyorum eskisi gibi
Bir hüzün var kalemimde içimde bir kahır
Ben artık gülemiyorum eskisi gibi
Dışarıda yağmur fırtına var kıyametler kopuyor
Ay karanlık kimseler görmez
Çok üşüdü ellerim göğsünde ısıt biraz
Gel ne olur gel son bir kez sarıl biraz...
Ayten Özgün
