Me autobus për në Shkup, afër rrënojave të Stacionit Hekurudhor, Velika tani 70-vjeçare nga Shkupi kujton se po qante ndërsa shikonte mbetjet e qytetit kur pas tërmetit ishte kthyer në shtëpi në Karadak Mahallë. Shtëpia e saj ka qenë pothuajse plotësisht e shkatërruar
"Isha vajzë 13-vjeçare, kur ra tërmeti nuk isha këtu. Isha mysafir në Veles me motrën time dhe më pas kur erdhën këtu pamë që është shkatërruar gjithçka. Nga Stacioni hekurudhor kur kaluam nëpër rrugën ?Maqedonia? gjithçka ishte e shkatërruar, nga ajo që nuk mund më të shikoja dot atë pamje fillova të qaja......na erdhi shumë keq, dhe kështu më pas shkuam në Gazi Babë në çadra për një kohë për t'u stabilizuar, pastaj u kthyem dhe e riparuam shtëpinë"- thotë Velika Bojkovska - banore e vjetër e Shkupit.
Kujtime të ngjashme ka edhe Lubomiri nga Shkupi, i cili në kohën e tërmetit të tmerrshëm ishte vetëm 7 vjeç.
"Katastrofa ishte e madhe, ne ishim në një ndërtesë në lagjen Miçurin, më pas u shpërngulem në një ndërtesë të re në '62. Nuk kishte asgjë në ndërtesë, më pas e riparuar. Atë ditë ishim këtu dhe të nesërmen u nisëm për në Manastir dhe pastaj të ju them të drejtën gjithçka shikoja në TV "- thotë Ljubomir Ilievski.
Këtë vit shënohen 57 vjet nga katastrofik. Për të nderuar viktimat u vendosën lule përpara monumentit. Kreu i Shkupit paralajmëroi kthimin e emrave të vendeve të cilat kishin ndihmuar kryeqytetin.
"Paraqet obligim që disa nga emrat e rrugëve që u morën padrejtësisht nga ato vende që ndihmuan këtë qytet të ngrihej nga ajo katastrofë natyrore, u morën me disa vendime nga e kaluara, të cilat unë kam njoftuar tashmë që do të korrigjohen"- deklaroi Petre Shilegov - Kryetar i Qytetit të Shkupit.
Tërmeti që kishte goditur Shkupin në orën 5:17 në 26 korrik 1963 ishte me fuqi prej 6.1 shkallën sipas Rihterit. 1,070 persona humbën jetën, më shumë se 3,000 u lënduan dhe 200,000 mbetën pa çati mbi kokë.
Alsat
