SEVERİM BEN SENİ CANDAN İÇERÛ
Severem ben seni cândan içerû
Yolum ötmez bu erkândan içerû
Şerî‘at-Tarîkat yoldur varana
Hakîkat-Ma‘rifet andan içerû
Dînin terk idenün küfürdür işi
Bu ne küfürdür îmândan içerû
Nere varurısam gönlüm tolusın
Seni kanda koyam bundan içerû
Beni benden sorman, ben ben degülem
Bir ben vardır bende benden içerû
(Sûretüm boş gezer tondan içerû)
Süleymân kuş dili bilür didiler
Süleymân var Süleymân'dan içerû
Beni benden alana irmez elüm
Kadem kim basa sultândan içerû
Kesildi takatim dizde dermân yok
Bu ne mezhep imiş dinden içerû
Tecellîden nasîb irdi kimine
Kiminün maksûdı bundan içerû
Kime dokundısa ol dost nazarı
Anun şu‘lesi var günden içerû
Senün ‘ışkun beni bende alupdur
Ne şîrîn derd bu dermândan içerû
Sülûk seyir iden ‘ışkun erine
Niçe mezheb olur dînden içerû
O bir dilber durur hîç yok nişânı
Nişân olur mı nişândan içerû
Meger Yûnus gözi tuş oldı dosta
Ki kaldı kapuda andan içerû
Yunûs’un sözleri hundur âteştir
Kapında kul var sultandan içerû
Makam: Hüseynî İlâhî
Güfte: Yûnus EMRE
(SAHUR ÖZEL PROGRAMI-2008)
