NİHÂN ETDİM SENİ SÎNEMDE EY MEH-PÂRE CÂNIMSIN
Nihân etdim seni sînemde ey meh-pâre cânımsın
Benim râz-ı derûnum sevdiğim dilber nihânımsın
Gönül sende gözüm hâk-i derinde ey meh-i devrân
Benimcân ü cihânım rûz u şeb vird-i zebânımsın.
Makam: Sultânîyegâh
Beste: Hammamîzâde İsmâil DEDE EFENDİ
Güfte: ?
NİHÂN: Gizli, saklı. Bulunmayan.
SÎNE: Göğüs.
MEH-PÂRE: Ayparçası.
RÂZ-I DERÛN: İçteki gizli şey.
HÂK-İ DERİN: Yerin altı. Toprağın derini (Tevâzu)
MEH-İ DEVRÂN: Ay zaman.
RÛZ U ŞEB: Gündüz ile gece.
VİRD-İ ZEBÂN: Dilden düşmeyen, belli zamanlarda okunan Kur’an cizleri, dualar.
(İTÜ TÜRK MUSİKİSİ DEVLET KONSERVATUVARI 33.KURULUŞ YILDÖNÜMÜ ETKİNLİKLERİ-2008)
