Derilerden detay görüntü
-Derinin inceltme, fırınlama, traşlama ve boyama işleminden detay görüntü
-Tabakhane sahibi Hasan Hüseyin Yağcıköse’nin konuşması
-Derinin çizim ve kesiminden detay görüntü
-Dikim ve ütü işleminden detay görüntü
-Üretilen deri ürünlerinden detay görüntü
-Deri mühendisi Mustafa Halıcı’nın konuşması
-Derici Şükrü Ali Eren’in konuşması
-91 yaşındaki Köksegen Eren’in konuşması
( MANİSA -ÖZEL)- Bir zamanlar 5 bin kişinin çalıştığı deri sektörü yok olma tehlikesiyle karşı karşıya- Birçok ülkeye ihracat yapan Manisa'nın Salihli ilçesi bugün sadece ayakta durmaya çalışıyor- Tabakhane sahibi Hasan Hüseyin Yağcıköse: “Deri bugün hurda teneke oldu”- Derici Şükrü Ali Eren: “Amerika’ya kadar ihracat yaptık”- “Deri hızla kan kaybetti”- 91 yaşındaki Köksegen Eren: “Göçmen olarak geldiğimiz Salihli’ye dericiliği getirdik” MANİSA
- Manisa'nın Salihli ilçesinde 1980-1990 yılları arasında altın çağını yaşayan ve ilçe ekonomisinin en önemli lokomotifi olan dericilik sektörü geçmişini arıyor. O yıllarda 38 tabakhane ve 350 civarında deri konfeksiyonunun bulunduğu Salihli’de, yaklaşık 5 bin kişi bu işten ekmek kazanırken, ilçede şuan 3 tabakhane ve çok az miktarda konfeksiyoncu kaldı. Manisa'nın Salihli ilçesinde bir dönem ilçe ekonomisinin lokomotifi olan dericilik sektörü eski altın dönemlerini arıyor. 1980-1990 yılları arasında 38 tabakhane, 350 deri konfeksiyonunun bulunduğu ilçede 5 bin kişiye geçim sağlanırken bugün 3 tabakhane ve az miktarda konfeksiyon kaldı. Bir zamanlar Bağımsız Devletler Topluluğu, Almanya, Macaristan ve Amerika Birleşik Devletlerine ihracat yapan Salihli'de bugün ihracat tamamen durmuş durumda. “Deri hurda teneke oldu” 1990'lı yıllarda Salihli’de 34 tabakhane bulunduğunu, şuan ise kala kala 3 işletmenin faaliyet gösterdiğini belirten Hasan Hüseyin Yağcıköse, bunun Türkiye ve dünyadaki ekonomik krizden dolayı azaldığını söyledi.
İşletmesinde 2010 yılına kadar 45 işçinin çalıştığını vurgu yapan Yağcıköse, “Günlük 2 bin kapasite ile çalışıyorduk. Şimdi nereye geldik, yüzde 10’a düştük. Şuan günde 200 deriye düştük. Aslında biz şuan para kazandığımız için değil, borçlarımızı ödemek ve 18-20 işçiyi istihdam etmek için çabalıyoruz ve çalışıyoruz. Bu iş nereye gidiyor? Çok fazla ümidimiz hem var, hem de yok. Bu iş nereye gidiyor, baba, oğul, torun. Bu işte çok işçiyi istihdam edecek işler kalmadı. Şuan deri para yapmıyor. Tabiri caizse deri bugün hurda teneke oldu.” dedi.
“Modern üretim yapıyoruz” Üç nesildir dericilik mesleği ile uğraşan derici bir ailenin 3’üncü nesil üyesi olduğunu belirten Mustafa Halıcı, “Kendim deri mühendisiyim. Şuan ki şartlarda günün modern teknolojisini kullanarak deri ceket üretimi yapmaktayız. Özellikle Salihlimizde dericiler önceden çok fazlaydı. Ama şuan günün şartlarından dolayı, bir elin beş parmağını geçmeyecek kadar derici kaldı. Şuan iş az ama yapılan işler, eskiye nazaran daha kaliteli ve daha iyi. Şuan chopper, cafe racer tarzı, normal günlük motosiklet kullananlar için özellikte deri mont ve yelek yapmaktayız. Klasik giyinen vatandaşlarımız içinde üretim yapmaktayız." şeklinde konuştu.
“Dericilik Salihli’de hızla kan kaybetti” 1990’lı yılların sonlarında Salihli’de 300'ün üzerinde 400’e yakın irili ufaklı deri atölyesinin bulunduğunu anlatan derici Şükrü Ali Eren ise şunları söyledi: “Şuan bu deri işletmelerin çoğu kapandı. Şuan 30-40 atölye anca kaldı. Bunun sebebine gelince, Bağımsız Devletler Topluluğu’nda çıkan krizler ve 2002 yılındaki krizden sonra hızla dericilik sektörü ve deri konfeksiyon sektörü Salihli’de kan kaybetti. Bunun için çok üzgünüz. Yetkililerden yardım bekliyoruz. O günleri mumla arıyoruz." “Dericiliğin yeniden canlanması lazım” Yetkililerden dericiliğin yeniden canlanması adına destek beklediklerini belirten Eren, “Diğer eğitim kurumlarından Çalışma Bakanlığı’ndan ihracata yönelik AR-GE çalışmaları için destek bekliyoruz. Bizim şuan ki en büyük sıkıntımız, kalifiyeli eleman sıkıntı yaşıyoruz. Bu konuda da Milli Eğitim Bakanlığı’ndan destek bekliyoruz. Salihli’den Bağımsız Devletler Topluluğu, Almanya, Macaristan ve Amerika Birleşik Devletine ihracat yapıyorduk. Şuan hiçbir ülkeye ihracat yapamıyoruz. En son Amerika’ya ihracat yaptık. Şuanda ihracatlarımız tamamen durdu.” ifadelerini kullandı. “Göçmen olarak geldiğimiz Salihli’ye dericiliği getirdik” 91 yaşındaki Köksegen Eren ise 1953 yılında Doğu Türkistan’dan göçmen olarak Türkiye’ye ve Salihli’ye gelip yerleştiklerini söyledi.
Göçmen olarak geldikleri Salihli’ye dericiliği de getirdiklerini anlatan Eren, “Biz dericilik sektöründen çok ekmek yedik, çok rahat ettik. Şimdi ise dericilikte geçmişi arıyoruz. Çünkü daha sıkıntılı durumdayız” dedi.
http://beyazgazete.com/video/webtv/ekonomi-2/manisa-da-deri-sektoru-gecmis-gunlerini-mumla-ariyor-625971.html
