Do 63. godine prije nove ere rimske legije koje je vodio Pompej pobijedile su pontskog kralja Mitridata VI. Eupatora, jednog od najvećih neprijatelja Rima i vladara i srušile državu Seleukida, dinastije koju je nakon smrti Aleksandra Velikog utemeljio njegov vojskovođa Seleuk I. Pompej je onda počeo uređivati istok po rimskom ukusu; anektirao je Siriju, u Maloj Aziji osnovao nove rimske provincije. A onda su te 63. godine Pompejeve legije došle do zidina Jeruzalema. Nakon tri mjeseca opsade, legije su zauzele Jeruzalem. Pompej Veliki u znak trijumfa uspeo se do Hrama i ušao u Svetinju nad Svetinjama, središte židovske vjere. Na Pompejevo veliko iznenađenje hram je bio prazan - nije bilo kipova bogova ili jednog Boga, samo zlatni stol i svijećnjak te hramsko posuđe. Pompej nije palio niti pljačkao hram, ali je od tog trenutka Judeja postala dijelom rimskog svijeta. U toj Judeji kojom je vladao Rim 6. ili 4. godine prije nove ere rođen je Isus.
