BİR DRAM, BİR HİKAYE.
Yeğenim Bayram'ı yanıma alıp, büyütecektim.
okutacaktım, evimi, işimi, O'na bırakacaktım.
Sözümü dinlemedi. Bizi çekemeyenlerin
sözüne uydu.
Çünkü ben yalnız idim. Annesi ile aramızda
iki yaş vardı. Annemizle
babamızın ayrılması sonucu, evin bütün
yükü bize kalmıştı. Çocukken çok sıkıntı
çekmiştik. Oğlum işime bakmıyordu. Yeğenim
bakar diye umut ediyordum. Malesef oda
bakmadı. Yarın çok üzüleceğini adım gibi
biliyorum ama, iş işten geçmiş olacak.
Hem emeklerim, hemde umutlarım suya
düştü.
İnşallah adam (!) olursun.
Yolun açık olsun Bayram'ım.
