HÜDAM SENİ NE HOŞ GÜNDE YARADIP
Hüdam seni ne hoş günde yaradıp
Salıpdı cihâna ay güle güle
Gözellihde heç kim sene tay olmaz
Alıpsan gudretten pay güle güle
İnanmıram müşgül işler düzele
Tebibisen gel yaramı tezele
Men ne diyem senin kimi gözele
Eyledin ömrümü zay güle güle
Yöre: KARS
Kaynak Kişi: Âşık Mürsel Sinan (UĞURSU)
Derleyen: Ali Haydar GÜL
(Yörede “P” harfi “F” olarak söyleniyor)
HÜDAM SENİ NE HOŞ GÜNDE YARADIF
Hüdam seni ne hoş günde yaradıf
Salıfdı cihâna ay güle güle
Gözellihde heç kim sene tay olmaz
Alıfsan gudretten pay güle güle
İnanmıram müşgül işler düzele
Tebibisen gel yaramı tezele
Men ne diyem senin kimi gözele
Eyledin ömrümü zay güle güle
HÜDA: Yaradan, Tanrı.
GÖZELLİH: Güzellik
HEÇ KİM: Hiç kimse.
MÜŞGÜL: Zor, çetin
TEBİB (TABİB): Hekim, doktor.
TEZELE: İyileştir
KİMİ: Gibi.
ÖZÜNÜ: Kendini
ZAY ETMEK: Yazık Etmek, harcamak.
(TÜRKÜLER GEÇİDİ-2008)
