باله ملی «سوخیشویلی» گرجستان، بخشی از میراث فرهنگی این کشور محسوب می شود و در سراسر جهان از محبوبیت زیادی برخوردار است.
مردم گرجستان توانسته اند این رقص سنتی را از هجمه های نظام کمونیستی، جنگ سرد، فروپاشی شوروی و دیگر فراز و نشیبهای تاریخ کشورشان حفظ کنند و تحسین بسیاری از جمله الویس پریسلی را برانگیزند.
اگرچه اکنون باله ملی گرجستان در سراسر جهان شناخته شده است اما هفتاد سال پیش تنها یک شرکت خانوادگی کوچک متشکل از ایلیکو سوخیشویلی و همسرش نینو رامیشویلی بود که درصدد حفظ این رقص به عنوان نماد ملی برآمد و برای حفظ و گسترش آن آغاز به کار کرد.
اکنون نوه این زوج که خود نیز یک رقصنده است مسئولیت اداره این شرکت را برعهده دارد.
نینو سوخیشویلی، نوه این خانواده می گوید: «خانواده من برای افزایش محبوبیت این رقص در میان مردم گرجستان و بویژه نسل جوان تلاش زیادی کرد. این کار مهمی بود زیرا من کشور دیگری را نمی شناسم که در آن رقص محلی به اندازه گرجستان محبوب باشد. فکر می کنم این راهی است برای حفظ هویت یک کشور، یکی از مهمترین راهها.»
اکنون در مدرسه رقص باله در شهر تفلیس گرجستان، شاگردان بسیاری مشغول آموختن این رقص هستند و کودکان بسیاری نیز برای شرکت در این کلاس ها از پیش ثبت نام کرده اند.
آموختن این رقص و تکنیکهای آن، کاری سخت است و نیاز به صرف زمان و تمرین های بسیاری دارد.
پیکریا کیپشیدز، از رقصنده های باله سوخیشویلی می گوید: «هنگامی که کار شما وابسته به فیزیک بدن شما شود، چیزی که در ورزش یا در رقص دیده می شود، آنگاه بسیار مهم خواهد بود که به پاها و به ستون فقراتتان فکر کنید. هیچ تضمینی وجود ندارد و هر چیزی ممکن است برای بدنتان اتفاق بیفتد. شما باید برای اجرای خوب این رقص به آن عشق بورزید. هیچ راه دیگری وجود ندارد.»
در این باله، رقص با یک موسیقی پر جنب و جوش ترکیب می شود و نمایشی قدرتمند از رقصی مردانه در کنار حرکات زیبای رقصنده های زن در لباس هایی سنتی و رنگارنگ است.
گروه باله ملی «سوخیشویلی» ترکیبی از ۸۰ مرد و ۳۰ زن به همراه ۱۵ موزیسین، تا کنون در بیش از صد کشور در پنج قاره جهان به اجرای برنامه پرداخته است.
