Për Aurela Kondurin çdo fillim tetori është i veçantë. Ai çasti kur dhjetëra fëmijë emigrantësh shqiptarë të shoqëruar nga prindërit e tyre të mbledhur përsëri në një prej ambienteve të Universitetit ?Aristotelis? të Selanikut, mezi presin të hyjnë brenda në klasë, është një nga çastet më të bukura për të dhe për kolegët e saj.
