DİL-HÛN OLURUM YÂD-I CEMÂLİNLE SENİN BEN
Dil-hûn olurum yâd-ı cemâlinle senin ben
Çıkmaz gözümün nûru gözün dîdelerimden
Yıllarca senin râhına göz nûru dökerken
Sildin beni ey mihr-i emel toz gibi gözden
Makam: Hüzzâm
Beste: Bîmen ŞEN (DERGAZARYAN)
Güfte: Mehmet HAFÎD BEY
DÎL-HÛN: Yüreği kanamış olan, pek dertli, içi kan ağlayan mükedder.
YÂD: Anma, hatırda tutma, zikretme, hâtıra.
CEMÂL: (Cemâlettin) Yüz güzelliği, fertteki güzellik, Allah’ın lûtuf ve ihsân sıfatı.
DÎDE’LERİMDEN: Gözlerimden.
RÂH (Reh): a) Yol, tarz, b) Şarap, içki, c) Kaygı, keder, zan, sanma.
MİHR (Mehr): a) Güneş, b) Muhabbet, şefkat.
EMEL: Şiddetli istek, ummak, gãye
Senin güzelliğini hatırladıkça gönlüm kanar.
Gözümün nuru gözlerin, gözlerimden çıkmaz.
Senin yoluna yıllarca göz nuru dökerken,
Beni bir toz gibi gözünden sildiğini unutmam.
(KLASİK TÜRK MÜZİĞİ-2008)
Yöneten (Şef): Cemile KARABULUT UNCU
