Η Παρίσα είναι μία από τις πιο γνωστές τραγουδίστριες της ιρανικής παραδοσιακής μουσικής. Πρόσφατα η ιρανή ντίβα έδωσε μια συναυλία στο Λονδίνο.
Το αστέρι της ανέτειλε στο μουσικό στερέωμα της χώρας της, ήδη από τότε που ήταν 20 ετών. Ήταν κάτι πολύ δύσκολο, καθώς ο χώρος αυτός ανδροκρατείται. Τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο δύσκολα, καθώς μετά την Ιρανική Επανάσταση, το 1979, απαγορεύτηκε στις γυναίκες να τραγουδούν δημόσια. Τα πράγματα χαλάρωσαν κάπως στη συνέχεια, αλλά αυτό ήταν ημίμετρο, όπως υποστηρίζει η Παρίσα:
«Οι γυναίκες μπορούν να τραγουδούν στο Ιράν, αλλά μόνο για γυναικείο ακροατήριο. Δεν το έκανα ποτέ, γιατί δεν ασπάζομαι αυτή την άποψη, ότι πρέπει να τραγουδώ δηλαδή μόνο για γυναίκες. Το είδος της μουσικής που ερμηνεύω δεν έχει να κάνει σε καμιά περίπτωση με το φύλο των ανθρώπων. Έχει να κάνει με το πνεύμα και με την ψυχή».
Το κύριο πρόγραμμα της συναυλίας της αφορούσε ποιήματα του διάσημου πέρση ποιητή και μυστικιστή Ρουμί. Το μήνυμά του είναι διαχρονικό και αφορά, σύμφωνα με την τραγουδίστρια, όλον τον κόσμο:
«Το μήνυμα των ποιημάτων του Ρουμί αλλά και της ίδιας της φιλοσοφίας του δεν έχει να κάνει με εκείνη την εποχή ή την μόδα. Προφανώς, επτά αιώνες μετά την εποχή του, το διαχρονικό του μήνυμα ισχύει ακόμη. Η παραδοσιακή ιρανική μουσική που συνδέεται στενά με την ιρανική κλασική ποίηση έχει το ίδιο μήνυμα».
Παρόλο τον περιορισμό, δεν έφυγε από τη χώρα της. Μετέτρεψε το σπίτι της σε ένα μικρό ωδείο για γυναίκες που ήθελαν να ασχοληθούν με το τραγούδι και την περσική μουσική. Παράλληλα, έκανε τακτικά περιοδείες σε όλη τη χώρα.
Ο απεσταλμένος του Euronews στο Λονδίνο, Μοχάμαντ Μοχαμαντί μεταδίδει:
«Σχεδόν 40 χρόνια μετά την αναγκαστική αποχώρησή της από το τραγούδι, καμιά άλλη τραγουδίστρια δεν μπόρεσε να αντικαταστήσει την Παρίσα, όσον αφορά την ιρανική παραδοσιακή μουσική. Είναι ένα σημάδι που δείχνει
ότι αυτό το είδος μουσικής δεν είναι δημοφιλές για τις γυναίκες ή είναι μια ακόμη απόδειξη ότι η Παρίσα είναι αναντικατάστατη»;
Ο συγγραφέας Μασούντ Μπενούντ υπογραμμίζει:
«Παρόλο που η Παρίσα δεν δίνει ποτέ συναυλίες ή πολύ σπάνια, ζούμε με τη φωνή της τα τελευταία 40 χρόνια. Για μένα, η φωνή της δεν έχει αλλάξει πολύ και εξακολουθεί να είναι ο παραδεισένιος άγγελος της ιρανικής μουσικής».
Η τραγουδίστρια είναι αδιαμφισβήτητα η πιο μεγάλη φωνή της παραδοσιακής ιρανικής μουσικής. Γεννήθηκε το 1950 στο Σανσαβάρ και θεωρεί ότι η φωνή της είναι ένα δώρο που κληρονόμησε από τον πατέρα και τον παππού της, που επίσης τραγουδούσαν.
Έχει κυκλοφορήσει πολλά άλμπουμ στο Ιράν.
