ลมที่โชยพัด ต้นหญ้าใบไม้ปลิว
แดดที่อ่อนใส หอมกลิ่นของวันใหม่
เมฆน้อยๆ ยังลอยเป็นนิทานบนฟ้าไกล
อยากให้เธอได้มาอยู่ตรงนี้จัง
หยาดฝนที่ทอสาย พร่างพรมสู่พื้นดิน
ใบไม้แตกกิ่งใบ มาสู่โลกใบใหม่
เด็กน้อยๆ ยังคงมีฝันลอยไปกว้างไกล
อยากให้เธอได้มาอยู่ตรงนี้จัง
เมื่อไหร่ ที่เธอรู้สึกท้อในใจ
เมื่อไหร่ที่เธอสับสน
อยากให้รู้ว่ายังมี ตัวฉันอีกคน
กับโลกที่งดงามหนึ่งใบ เก็บเอาไว้ให้เธอมาพักใจ
เธอจะอยู่ไหนใกล้ไกลสักเท่าไหร่
หากเหงาให้จำไว้ ว่าเธอนั้นมีใคร
ที่เก็บความสวยงาม รอให้เธอมาชื่นชม
เก็บเอาไว้ให้เธอมาพักใจ
เมื่อไหร่ ที่เธอรู้สึกท้อในใจ
เมื่อไหร่ที่เธอสับสน
อยากให้รู้ว่ายังมี ตัวฉันอีกคน
กับโลกที่งดงามหนึ่งใบ เก็บเอาไว้ให้เธอมาพักใจ
เธอจะอยู่ไหนใกล้ไกลสักเท่าไหร่
หากเหงาให้จำไว้ ว่าเธอนั้นมีใคร
ที่เก็บความสวยงาม รอให้เธอมาชื่นชม
เก็บเอาไว้ให้เธอมาพักใจ
หากอ่อนล้าเมื่อวันใด กลับมา
