Katedra Najświętszej Marii Panny w Sewilli (hiszp. Catedral de Santa María de la Sede de Sevilla) – gotycka katedra, powstała w Sewilli (Hiszpania), w miejscu meczetu zbudowanego przez muzułmańską dynastię Almohadów. Katedra jest największym i jednym z najwspanialszych kościołów gotyckich na świecie.
Historia
koniec XII wieku - ukończenie budowy wielkiego meczetu. Pozostałościami meczetu są dzwonnica Giralda (dawny minaret) i Patio de los Naranjos[1];
8 lipca 1401 - kapituła katedry sewilskiej podjęła decyzję o wzniesieniu kościoła w miejscu świątyni muzułmańskiej;
1506 - zakończenie budowy katedry;
1511 - zawalenie się głównej kopuły kościoła;
1515 - rozpoczęcie budowy nowej kopuły;
Warto zobaczyć
Prezbiterium - zbudowane (zgodnie z pozostawioną inskrypcją na tronie królewskim) w 1478 przez Nufro Sáncheza. 117 stalli wykonanych zostało z dębu i jodły w stylu łączącym elementy gotyku, mudejaru i plateresco. Na oparciach stalli dolnych umieszczony jest wizerunek Giraldy w formie, w jakiej była jeszcze minaretem. Zagłówki natomiast zdobią reliefy przedstawiające sceny biblijne. Całe prezbiterium przykryte jest baldachimem, delikatnie rzeźbionym, z wieloma filigranowymi figurkami.
Capilla Mayor, w kaplicy znajduje się główny ołtarz, największy w Hiszpanii (18,2 m szerokości i 27,8 m wysokości). Budowa rozpoczęta w 1482 przez flamandzkiego rzeźbiarza Pietera Dancarta zakończono została dopiero pod koniec XVI wieku. Nastawa ołtarzowa (Retabulum Mayor) ołtarza wykonana z drewna orzechowca, modrzewia i kasztanowca w formie tryptyku zwieńczonego baldachimem i wzmocnionego belka poprzeczna. Wewnątrz znajduje się 45 grup figur drewnianych, w centralnej część przedstawiające sceny z życia Marii i Jezusa, na skrzydłach bocznych natomiast sceny z biblijnej historii stworzenia świata.
Capilla Real, kaplica królewska, zbudowana w latach 1551 - 1558, podczas panowania Karola V, a poświęcona zdobywcy Sewilli Ferdynandowi III Świętemu. Kaplica zbudowana jest na planie kwadratu, przykryta kasetonową kopułą. Szczątki Ferdynanda złożone są w srebrnym relikwiarzu z XVIII wieku. W środkowej niszy znajduje się wykonana z drewna modrzewia figura Niepokalanej Dziewicy bogato ozdobiona klejnotami. Jej głowa i ręce mogą się poruszać dzięki wbudowanemu mechanizmowi.
Grobowiec Krzysztofa Kolumba.
Sacristia Mayor, zbudowana w latach 1528 - 1543.
Capilla de San Andrés, wewnątrz, pod czerwonym baldachimem, eksponowane jest jedno z najcenniejszych dzieł sztuki w katedrze, krucyfiks wykonany w 1603 roku przez Juan Martíneza Montañésa, zwanego hiszpańskim Michałem Aniołem
