KERKÃœK DÄ°VANI
(Yâr ey yâr ey gülüm di gel)
Men seni seveli neçe gün neçe ay neçe ildi (zalım a oğul)
Sen meni aldattın bu sende nece dildi (hayranın olum)
Yanağının dört bir tarafı pembe-i ala güldü
Öpsem öldürüller öpmesem öllem (aman)
Bu nasıl zulum işti hiç bilmem hara gedim
(Gülüm di gel) bayramlaşak bugün şanlı bayram günüdü
Her kabahat mende ise ala göz çatma kaş alma yanak
Kaytan dudağ cümlesi sendedi he bes men ne dedim
(Dede gene) men de yanam
Aç sinen men dayanam
Kerem aşkınnan yandı kölen olum
Umut ver men de yanam
Yâr dayansın
Sineme yâr dayansın
Men düştüm aşk oduna (kölen olum)
Tutuşsun yâr da yansın
(A oğul) can dedim dert kazandım
Bunu buldum fayda men
Gelip katlime ferman
Giderem bu boyda men
Yöre: KERKÜK
Kaynak Kişi: Abdülvahit KÜZECİOĞLU
Derleyen: Mehmet ÖZBEK
(DEM BU DEM-2008)
