Nenad Janković alias Nele Karajlić (Sarajevo 11. decembar 1962. godina) je rock and roll muzičar, kompozitor, glumac i režiser nekadašnjih TV emisija u Bosni i Hercegovini.
Tokom 80-tih godina bio poznat kao jedan od osnivača pokreta novog primitivizma (New primitives), pjevač grupe Zabranjeno pušenje i glumac u popularnoj televizijskoj seriji Top Lista Nadrealista. Do aprila 1992. godine je živio u Sarajevu, nakon čega je otišao u Beograd gdje je osnovao jednu od dva današnja dijela Zabranjenog pušenja - No smoking orchestra.
Nele je se rodio u Sarajevu. Porodica mu je bila dio srednje klase, te je poticala iz Kladova u Srbiji. Otac Srđan bio je lingvist i profesor orijentalnih nauka na Univerzitetu u Sarajevu (odjeljak filozofije).
Nele je kao dječak bio veoma nestašan te kratkog nivoa pozornosti. Svoj "doktorat" i nome de guerre Nele je zaradio od komšija vršnjaka, pošto su se svi oni u polušali identifikovali sa partizanima. Nakon srednje škole, počeo je studirati orijentalizam na Univerzitetu, ali studiranje nikad nije završio zbog skorašnje muzičke i TV karijere.
Kako su muzika i štih Zabranjenog pušenja, tijekom sredine 80-ih, počeli da postaju sve popularniji u Jugoslaviji, Nele je postao jedna od poznatijih ličnosti javnoga života u zemlji.
Nele se često upuštao u ono za što je znao da će izazvati kontroverze i kakvu burnu raspravu. Neke od tih, kao famozna epizoda za Maršalom danas se doimaju zaista smiješno, premda su u sistemu nakon Tita uzrokovale veliku pomutnju. Spomenuti slučaj desio se 1984. godine, kad se za vrijeme koncerta pokvarilo pojačalo, što je Nele komentirao kao "crko Maršal", publika prihvatila, a vlast protumačila kao ironičan komentar na Titov račun. Zbog ovoga su uslijedile i neugodne sankcije - v. Zabranjeno pušenje. (Zanimljivo je da zapravo nije riječ o pojačalu marke Marshall već Vox.
Press-konferencije tog benda, koje su prethodile izvedbama, često su imale oblik debatnog kluba u kojem je Nele šarmirao novinare prije pontificiranja problema, koji su varirali između donje fudbalske lige i Manifesta Karla Marxa. Dijelom je to bio alat za skupljanje publiciteta, dijelom socio-političko kazalište.
Što se tiče nastupa, dr Nele Karajlić je vjerojatno bio prvi jugoslovenski rock frontmen koji je preuzeo zaista aktivan pristup pred masama. U potpunosti iskoristivši opremu na pozornici, penjao bi se po njenim zidovima, skakao među publiku, skidao odjeću, simulirao fellatio na mikrofonu, pokazivao srednji prst publici itd. Jedan osobit slučaj bio je tokom turneje 1985/86. u koncertnoj dvorani Vatroslav Lisinski u Zagrebu (mjestu gdje se često ugošćavaju operski pjevači i simfonijski orkestri, pa ima i klavir spojen zavrtnjima za pozornicu) kada se popeo na spomenuti klavir i
