Belki aynı yerlerde dolaştık farklı anlarda
Belki aynı sinemalara gittik ayrı seanslarda
Aynı parkın bankında oturmuş olabiliriz
Aynı kebapçı, dönerci, çorbacı, aynı, aynı, aynı
Mekânlar aynı ama zamanlar farklı…
Hiç denk gelmeden yaşamak bu olsa gerek
Hani Dünya küçüktü, hani sevenler buluşurdu
Rastlaşırdı, kavuşurdu vesaire, vesaire sözler...
Asırlardır kandırdılar mı boşa bu kadar insanı?
Dolandırdılar mı en saf duygularımızı aldıkça?
Belki farklı farklı aşklar yaşadık süreçte
Ya da aşk sandık yaşadıklarımızı ayrı iken
Çünkü her aşk dediğimin ardından seni andım
Her yalnız kaldığımda kendimle olduğumda
Senin gölgen vardı yanımda
Gideni anmak gelmedi aklıma sadece sen vardın
Bana dediğin gibi “Sen varsın…”
Hiç değilse gözyaşlarında buluşsak…
Mesela aynı filmi izleyerek ağlamak gibi
Ya da aynı melodiyi dinlerken ikişer damla akıtsak…
Eminim ki mekânı tutturduk zamanda denk gelmedik
Ve eminim ki eşzamanlı ağlıyoruz
Ve eminim ki gözyaşlarında buluşuyoruz
…………..
Bana dediğin gibi “Sen varsın…”
Bojidar Çipof
26 Ocak 2013 23.15 Yeşilköy
http://www.antoloji.com/sen-varsin-137-siiri/