Megjithëse kauza është tepër e ndjeshme, disa ish te përndjekur rrezikojnë jetën ne një greve urie dhe 3 prej tyre tentuan vetedjegien me benzine, numri i atyre qe tubojnë është i papërfillshëm, madje policet e angazhuar për sigurinë janë me tepër. Ne Shqipëri militojnë prej vitesh organizata te mbështetura me fonde te konsiderueshme ne mbrojtje te drejtave te njeriut, por aktive janë fare pak prej tyre. Heshtja e OJF qe mbulojnë gjithë spektrin e shoqërisë, është shtrire kudo. Opozita denoncoi fushatën elektorale te kryeministrit Berisha ne shkolla e askush nuk doli krah nxënësve, vrasjet e dhunimet e disa vajzave te reja mbeten vetëm çështje e mediave, problematika e pazgjidhur e romeve ne kryeqytet u harrua shpejt. Vete aktiviste te shoqërisë civile e pranojnë se janë ne krize identiteti. Ndërsa arsyet se perse është shuar zëri i këtij faktori qe duhet te ishte me peshe, janë disa.
Although the cause is extremely sensitive, some former persecuted risk their lives on a hunger strike and 3 of them tried vetedjegien with petrol, the number of those who gather is negligible, even the police are committed to safety more. We Albania militojnë of years supported by substantial funding organizations in defense of human rights, but are quite a few of them active. Silence of NGOs, which cover the entire spectrum of society, is lying everywhere. The opposition denounced the electoral campaign of Prime Minister Berisha nobody out side school students, rape murders of several young girls only media issues remain unresolved problems of the Roma in the capital was soon forgotten. Themselves acknowledge that civil society activists are in identity crisis. While the reasons why it is extinguished voice of this factor should be the weight, there are some.
