Ο Τσιλένγκε έφυγε χωρίς τους γονείς του από το Κονγκό. Βρίσκεται εδώ και τέσσερα χρόνια στη Γερμανία. Η μαζική άφιξη μικρών σε ηλικία προσφύγων αποτελεί πρόκληση: Πώς θα ενσωματωθούν στην κοινωνία; Είναι αρκετοί οι δάσκαλοι ή τα προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης; Φέτος μόνο έφτασαν στη Γερμανία περίπου 30.000 ασυνόδευτοι έφηβοι, μπορεί και περισσότεροι.
Οι εργασιακές προοπτικές είναι αρνητικές. Δέκα χρόνια μετά την άφιξή τους, το 40% δεν έχει δουλειά. Ο Τσιλένγκε είναι μεταξύ των τυχερών, αφού βρήκε τουλάχιστον μια θέση μαθητείας σε έναν φούρνο στη Βόννη. Τα πρώτα του βήματα μόνο εύκολα δεν ήταν, ούτε στη νέα του πατρίδα, ούτε στη νέα του δουλειά. Ευτυχώς, το αφεντικό του τον στηρίζει και τον ενθαρρύνει συνεχώς.
«Έχει να κάνει με τη γλώσσα. Η γλώσσα είναι το κλειδί. Χρειάζεσαι το κλειδί για να ανοίξεις την πόρτα της νέας ζωής. Θεέ μου! Στην αρχή δεν μπορούσα με τίποτα. Είπα: Θεέ μου, πού βρίσκομαι. Σχεδόν έκλαιγα. Εννοώ, δηλαδή, δεν έκλαιγα στ’ αλήθεια. Αναρωτιόμουν: Ρε φίλε, τ
