Κοίτα που ένα μονάχα σημείο στη Νίσυρο -όχι από τα ομορφότερα- μπορεί να γίνει αφορμή να φτιάξει κανείς κάτι όμορφο. Ένα κλιπ για αγαπημένο τραγούδι! Ανάμεσα σε νερά της βροχής, παρατημένα σιδερικά, ξύλα που σαπίζουν, μια σκάλα αφημένη στον χρόνο και κάτι που έμοιαζε με σκελετό βάρκας αισθάνθηκα ξαφνικά τόσο έντονη την ανάγκη να μετουσιώσω το σκηνικό σε βίντεο. Και στο μυαλό έφερα αμέσως το τραγούδι "Μοναξιά μου όλα" των Πυξ Λαξ.
Έπαιξα με την κάμερα, άρχισα να την κουνώ απότομα, δήθεν ότι προσπαθούσα να εστιάσω κάπου, γνωρίζοντας ότι τα σημεία στο τραγούδι όπου κυριαρχεί η ηλεκτρική κιθάρα είχαν ανάγκη κάτι τέτοιο.Και ξαφνικά να και μια κουκουβάγια που με πλησίασε η αθεόφοβη λες και ήθελε να την μαγνητοσκοπήσω. Σιγά μην την άφηνα.
Αφαίρεσα κατά πολύ το χρώμα, προσέθεσα σκιά απαλή ως πλαίσιο στην οθόνη και... ιδού!
