Η Σοφία Μάνου είναι μία τραγουδίστρια της νέας και πολλά υποσχόμενης γενιάς που έχει ήδη δώσει το δικό της, έντονο στίγμα στην εγχώρια μουσική σκηνή.
Η πρώτη της εμφάνιση στην ελληνική δισκογραφία έγινε με το cd single ''Κι έφυγες'', σε μουσική του Στέφανου Κορκολή και στίχους των Βαγγέλη Κωνσταντινίδη και Πάνου Φάλαρα.
Το 2011 κυκλοφόρησε και πήρε τις καλύτερες κριτικές ο δίσκος «Αληθώς Ανέστη» με ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας και τη συμμετοχή της Κατερίνας Λέχου.
Ακολούθησαν συμμετοχές σε πολυάριθμες συναυλίες και μουσικές παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα.
Τα δύο τελευταία χρόνια, συνεργάζεται με τον Γιάννη Μαρκόπουλο, συμμετέχοντας σε συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών καθώς και στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, όπως επίσης και με την ορχήστρα «ΚΑΝΩΝ» της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών όπου συμμετείχε στη Δισκογραφική παραγωγή με τίτλο «Στήν Ελλάδα της Αγάπης».
Ο Νίκος Μωραΐτης και ο Δημήτρης Υφαντής της εμπιστεύτηκαν το νέο της Single το οποίο κυκλοφορεί αυτές τις μέρες από την 14 Music με τίτλο «Κάτι Βράδια Σαν Κι Αυτό».
Στο τραγούδι που μουσικά κινείται στα δύσβατα αλλά και τόσο γνώριμα μονοπάτια του έντεχνου και παραδοσιακού μας ήχου, η ιδιαίτερη φωνή της Σοφίας Μάνου δίνει μία νέα διάσταση και πνοή μετατρέποντάς το σε ένα υπέροχα μελωδικό και εξαιρετικά ενδιαφέρον άκουσμα.
Μουσική: Δημήτρης Υφαντής
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μίξη: Κωστής Πυρένης
Επιμέλεια Μίξης – Mastering: Δημήτρης Μπέλλος
Ακουστικές, Ηλεκτρικές, Κλασικές Κιθάρες - Ηλεκτρικό Μπάσσο - Φωνητικά: Κωστής Πυρένης
Τύμπανα: Νίκος Αδαμόπουλος
Πιάνο – Πλήκτρα: Σωκράτης Καραβίδας
Κρουστά: Παναγιώτης Παπακώστας
Βιολί – Βιόλα: Σωτήρης Κατσούρας
Γυαλί Ταμπούρ: Βαγγέλης Τσαγκλής
Ενορχήστρωση: Δημήτρης Υφαντής, Γιώργος Δεμελής
Hχογράφηση: Noisyland Recordings studio (Ιωάννινα)
Mίξη – Mastering: De ci bel studio
Φωτογραφία εξωφύλλου: Παναγιώτης Ηλιόπουλος
itunes: itunes.apple.com/gr/album/kat...
spotify: artist:2mQYUGhiqi2rQoRyBKG1eE
Lyrics
Σαν κλαράκι, σα βέργα
σπάζουν του κορμιού τα έργα
κάτι βράδια σαν κι’ αυτό
Αχ των φεγγαριών οι δίσκοι
φώτα ρίχνουνε κι οι ίσκιοι
των καημών μοιάζουν βουνό
Στεναγμέ της φωνής και λυγμέ της ψυχής σαν εσένα σπάω στο βοριά σαν κλαράκι πέφτω στη φωτιά
Σαν κορδόνι, σα δέμα
λύνει του κορμιού το ψέμα
ένα βράδυ σαν κι’ αυτό
Αχ τα κύματα κι’ η αρμύρα
δένουν της καρδιάς τα φύλλα
κόμπο γύρω απ’ το λαιμό
Στεναγμέ της φωνής και λυγμέ της ψυχής σαν εσένα σπάω στο βοριά σαν κλαράκι πέφτω στη φωτιά
