Jaurès Metrosu’nda - Sarkis Karamanik kendi şiirini seslendiriyor...
Beni yanlış anladın güzelim
Her şey bitmişti kapıyı çarptığında
Sonra geri dönmek çok zordu
Bir başlangıç yapmaya çiçeklerle
Ama onlar ruhumda soldu
Sunabilmek hayal oldu
Sonra fakirlik geldi çattı
Jaurès Metrosu’nda çalarken
Bilir bilmez bir akordeonu
Birkaç euroya karın tokluğuna
Istıraplarımı sakladım gülücüklerle
Akşamları tek dostum Tomi
Küçücük bir tavan arasında
Akıllı piç, ne anası belli ne babası
Akşamüstleri Jaurès Metrosu’nda
Çalıyorum bilir bilmez bir akordeonu
Hep karın tokluğuna Tomi ile bana
Yoksulluğum beliriyor gavroş şapkamda
Yırtık pırtık, aşktan uzak
Mekan oldu yazları Jaurès Metrosu
Yoksulluğumu gözyaşlarımı gizler
Serin serin eser güneşli günlerde
Kapıyı çarpıp çıktığın zamanı
Pişmanlık günlerimi hatırlatır
Senelere yenik tek başıma
Burada Jaurès Metrosu’nda
