Στις 6 και 9 Αυγούστου του 1945, οι βόμβες Little Boy και Fat Man έπληξαν τις ιαπωνικές πόλεις Χιροσίμα και Ναγκασάκι. Πάνω από 200 χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν και εκατομμύρια άλλοι επηρεάστηκαν.
Οι επιζώντες της καταστροφής ονομάστηκαν «χιμπακούσα», που σημαίνει, «αυτοί που επλήγησαν από την έκρηξη». Οι ατομικές βόμβες σημάδεψαν τις ζωές τους για πάντα.
Ο κύριος Σουμιτέρου Τανιγκούτσι ήταν 16 ετών όταν η βόμβα έπληξε το Ναγκασάκι. Την ώρα της έκρηξης ήταν πάνω στο ποδήλατό του.
«Με πέταξε στο έδαφος και αμέσως η πλάτη μου κάηκε. Ένιωσα το έδαφος να σείεται και πίστεψα πως θα πεθάνω. Όταν τα πράγματα ηρέμησαν, συνειδητοποίησα πως στο αριστερό μου χέρι το δέρμα, από τον ώμο ως την άκρη των δακτύλων, κρεμόταν σαν κουρέλι. Δεν ένιωθα καθόλου πόνο. Έβαλα το χέρι μου στην πλάτη μου και είδα πως το πουκάμισό μου είχε φύγει. Κρατούσα κάτι μαύρο και γλιστερό. Το ποδήλατό μου είχε λιώσει σαν καραμέλα», διηγείται.
Εβδομήντα χρόνια μετά, τα νοσοκομεία του Ερυθρού Σταυρού φροντίζουν α
