مردم و بویژه جوانان مصر، از سال ۲۰۱۱ به این سو، دو انقلاب کرده و دو رییس جمهور را تغییر داده اند اما هنوز نتوانسته اند برای نجات از چنگال فقر و بیکاری راهی پیدا کنند. اقتصاد کشور متزلزل است و سرمایه گذاران خارجی به دلیل عدم ثبات سیاسی به این کشور نمی آیند. صنعت توریسم هم از ناامنی و بی ثباتی اجتماعی آسیب زیادی دیده و درآمدی نصیب این کشور نمی کند.
این فقر و بیکاری بیش از همه، جمعیت جوان این کشور را هدف گرفته است. نزدیک به شصت درصد از جمعیت ۸۷ میلیونی مصر را جوانان زیر سی سال تشکیل می دهند. نرخ بیکاری این طبقۀ سنی یعنی جوانان بین هجده تا بیست ونه سال بر طبق آمار رسمی اعلام شده از سوی دولت، در سال ۲۰۱۳ میلادی، ۲۹ درصد است و بر اساس همین آمار رسمی، ۴۰ درصد از مردم این کشور روزانه با کمتر از دو دلار زندگی می کنند.
شهرهای بزرگ از جمله قاهره وضعیت بهتری نسبت به شهرها و روستاهای دور از مرکز دارند. شهر العور، تنها ۲۰۰ کیلومتر با پایتخت مصر فاصله دارد اما یکی از فقیرترین شهرهای این کشور است. آب آشامیدنی در دسترس نیست و شهروندان به سختی امکان استفاده از خدمات درمانی و بهداشتی را دارند. جوانان
