آغاز سال نوی میلادی و پایان یافتن ماموریت نیروهای بین المللی آیساف در افغانستان، بار دیگر مسئله امنیت شهروندان و به ویژه زنان در این کشور را برجسته کرده است.
شکریه بارکزی، فعال حقوق زنان و نماینده پارلمان افغانستان که روز ۱۶ نوامبر ۲۰۱۴ خودروی او هدف یک حمله انتحاری قرار گرفت اما جان سالم به در برد، از وضعیت دشوار زنان به عنوان هدف اصلی اسلام گرایان افراطی سخن می گوید.
شکریه بارکزی روز چهارشنبه و پس از دیدن خودروی مچاله شده خود گفت که بمب انتحاری یک بمب شیمیایی بوده و او که زمان حمله در صندلی عقب خود رو جای داشته نمی تواند نجات خود را باور کند.
او درباره افراط گرایان می گوید: “زن بودن در افغانستان مشکل بزرگی است زیرا جامعه گاهی شما را نه به عنوان یک انسان بلکه به عنوان یک مسئله نگاه می کند و افراط گرایان زنان را نمی خواهند. ما نیز آنها را دوست نداریم و زنان از نظرشان بزرگترین دشمن هستند. به همین خاطر میخواهند ما را درون یک جعبه کوچک حبس کنند. اما باید بدانند که صدای ما آن جعبه را خواهد شکست و ما بیرون خواهیم آمد.”
شکریه بارک زی می گوید اگر چه نیروهای امنیتی افغانستان از قبل در مورد خطراتی که وی را تهدید می کند هشدار داده بودند، اما پس از حمله نه گروهی مسئولیت آنرا برعهده گرفت و نه کسی آن را پی گیری کرد.
