Wielkie oczy cały film http://hlo.pl/wielkie-oczy
„Wielkie oczy” mają więc interesującą nadbudowę fabularną. Główna historia z kolei, również jest ciekawa, tym bardziej, że oparta na faktach, choć szczerze mówiąc nie jest specjalnie porywająca. Film wprawdzie ani się nie dłuży, ani specjalnie nie nuży, ale właściwie jest bardzo łatwy do przewidzenia, a sam finał również nie dostarcza wielkich emocji. Szczególnie gdy znamy historię Margaret Keane, albo, co gorsza, oglądaliśmy trailer „Wielkich oczu”, co absolutnie odradzam każdemu, gdyż właściwie to streszcza on całą fabułę. Problem jednak w tym, że nie czuć by sam Burton zainwestował jakieś większe emocje w tę historię. Zainteresował go temat praw autorskich, podszywania się pod innego artystę, kontekst społeczny oraz same lata 50. i 60 (czyli mniej więcej wtedy gdy sam się urodził), natomiast wydaje się jakby trzymał się od tego na dystans. Może dlatego, że nie jest kobietą, więc nie do końca potrafił się wczuć w sytuację Margaret i przejąć tym na tyle mocno by zrobić jakiś głośniejszy i donośniejszy postulat? Może jest to wynik tego, że jednak źle się czuje nie kreując własnych historii i własnych światów, tylko podporządkowując się do reguł prawdziwego świata? Jasne, zdarzało mu się tworzyć adaptacje książek, komiksów itp., ale jednak dawały mu one więcej swobody. W przypadku „Wielkich oczu” musiał się nagiąć do prawdziwych zdarzeń, więc miał przez to wiele ograniczeń.
Jak pisałem wcześniej, na pierwszy rzut oka, praktycznie nie czuć by był to formalnie
