با گذشت سی سال از فاجعه بوپال در هند، همچنان هزاران تن از مردمی که در طراف محل این حادثه زندگی می کنند از اثرات ناشی از وجود مواد مسموم در رنج هستند.
فعالان حقوق بشر می گویند که سموم و زباله های خطرناک دفن شده در اعماق زمین نه تنها نسل هایی را که در آنزمان جان سالم به در برده اند بلکه تعداد زیادی از نسل های بعدی را نیز تحت تاثیر قرار داده است.
بر اساس آمار طی سالهای گذشته بیش از ۵۰ هزار مورد مسمومیت ناشی از آلودگی آب به مواد سمی گزارش شده است.
همچنین آمار اختلالات سلامتی در مردم منطقه پس از حادثه بوپال به شکل غیر عادی در حال افزایش است و نوزادان زیادی با اختلال های حسمی و ذهنی به دنیا می آیند.
فاجعه بوپال که در سال ۱۹۸۴ میلادی و در پی نشت ۴۰ تن ماده سمی به نام میتل ایزوسیانیت رخ داد، مرگ دستکم ۱۵ هزار تن را درپی داشت.
دولت هند در آماری از مرگ بیش از ۵ هزار تن طی سالهای پس از فاجعه خبر داده اما فعالان اجتماعی این را رقم را بیش از ۲۵ هزار تن ذکر کرده اند.
