فرانک گهری، معمار کانادایی-آمریکایی فضایی را برای بنیاد لویی ویتون در شهر پاریس فرانسه طراحی کرده است. در این محوطه مجموعه های هنری بصورت دائمی یا بصورت موقت به نمایش گذاشته می شوند و تالار بزرگی برای برگزاری کنسرت در نظر گرفته شده است.
دوازده بادبان شیشه ای ساختمان این محوطه را در بر گرفته اند. ساختمان فضایی به وسعت یازده هزار کیلومتر مربع را اشغال کرده و به کوه یخی تشبیه شده است. گهری می گوید قصد داشته است ساختمانی طراحی کند که «حس حرکت» را القاء کند.
وی می گوید: «می خواستیم ساختمانی خلق کنیم که شیشه ای و حس گریز باشد. این ایده در ذهن من به شکل کشتیهایِ بادبانی در حال مسابقه با یکدیگر، تصور شد. حس حرکت برای من اهمیت داشت، اینکه به نظر برسد ساختمان به کندی در حال گذر از پارک بوا دو بولوین است. می توان بازتاب درختها و باغ را در همین حالت حرکت در ساختمان دید.»
محرک اصلی ساخت این بنا، برنار آرنو، میلیاردر و رئیس شرکت موسوم به «ال وی ام اچ» بزرگترین گروه شرکتهای کالاهای لوکس و صاحب شرکت لویی وویتون است. گهری می گوید: «من این ایده را که نمای ساختمان زنده باشد، پسندیدم. نما از جنس شیشه است، به دلیل سایه هایی که با تغییر وضعیت نور ایجاد می شود، چیزهای دیگر تغییر می کند. می توان با نور آرایی شکل آن را تغییر داد و منظره های جالب درست کرد و حتی از هنرمندان دعوت کرد که در نورآرایی نمای ساختمان نقش داشته باشند.»
معمار ۸۵ ساله در مورد اینکه آیا جنبه های هنرهای تجسمی در کارهای او بارزتر است یا هنر معماری می گوید: «من معمار هستم در نتیجه از پیش سراغ ساخت پیکره و مجسمه نمی روم. مرز بین مجسمه سازی و معماری در دنیای امروز ما خیلی مشخص است. در نتیجه نمی خواهم با کسی در اینباره بحث کنم. زیبایی در چشم بیننده است و آزاد هستید هر اسمی که می خواهید روی آن چه می بینید، بگذارید.»
بیش از صد میلیون برای ساخت این بنا هزینه شده و ساخت آن شش سال طول کشیده است.
