قدرت جادویی عنکبوت و مهار آن دستمایه بسیاری از افسانه های کهن و همچنین داستانهای مصور معاصر است. امروزه بشر توانسته یک گام به استفاده از توانایی این حشره نزدیکتر شود. محققان ژاپنی با پیوند ژن گونه ای از عنکبوتها با ژن نوعی دیگر از حشرات تولید کننده ابریشم، توانسته اند در این عنکبوت تغییرات ژنتیکی ایجاد کنند. آنها موفق شدند ژن عنکبوتی به نام آرانِئوس ونتریکوسوس Araneus)
ventricosus) را که از راسته عنکبوتهای گردباف است، یعنی عنکبوتهایی که تارهای شبکه ای بزرگی می تنند و اغلب طرحهای قابل توجهی دارند، با ژن یک نوع اکرم ابریشم پیوند زده و ابریشم جدیدی بدست آورند.
یوشیهیکو کووانا، مدیر این گروه پژوهشی می گوید: «ما ژن عنکبوت گردباف را با گونه ای کرم ابریشم تجاری ترکیب کردیم و موفق شدیم ابریشم جدیدی بدست آوریم که استحکامش یک و نیم برابر بیشتر از ابریشمهای رایج است.»
محققان می گویند که ابریشم ایجاد شده، ۵۰ درصد محکمتر از ابریشمی است که کرم ابریشم تولید می کند. استفاده از عنکبوت برای تولید تجاری ابریشم یکی از چالشها است. عنکبوت، مانند حشرات ریسنده ابریشم، در مقیاس بالا ابریشم درست نمی کند.
آقای کووانا می گوید: «عنکبوت، بر خلاف کرم ابریشم ، گرایش یه همجنس خواری دارد، به همین دلیل پرورش تعداد زیادی از آن ها کار سختی است. دو تا عنکبوت را در یک جعبه گذاشتیم و صبح روز بعد دیدیم که تنها یکی از آن ها باقی مانده است.»
همچنان پرسشهای زیادی در مورد قابلیت دوام و زیست پذیری عنکبوتهایی که با پیوند ژن بوجود می آیند، مطرح است. این عمل تا کنون فقط در یک آزمایشگاه انجام شده است. با این حال پژوهشگران در مؤسسه ملی علوم مربوط به زیست شناسی خاک در ژاپن از نتایج و چشم انداز کنونی آزمایشها راضی هستند.
استفاده از باکتری برای تولید سوخت
محققان کالج سلطنتی لندن می گویند که با انجام آزمایشهای مهندسی ژنتیک روی باکتری موجود در روده موسوم به «ای-کُلی» (E-Coli)(اشریشیا کلی) به منبع جدیدی از سوخت دست یافته اند.
آن ها معتقدند که تغییرات متابولیسم در سلولها می تواند گاز پروپان تولید کند. دکتر پاتریک جونز مدیر تیم تحقیقاتی می گوید: «به محض اینکه سیستم را بهینه کنیم و اجزا مختلف را در کنار یکدیگر بگذاریم، شاهد تأثیر متابولیسم بر تولید گاز پروپان خواهیم بود.»
باکتری بصورت طبیعی می تواند منبع سوخت باشد و گاز طبیعی و متان تولید کند. اما مزیت گاز پروپان در ذخیره سازی آن است، زیرا پروپان مایع فضای بسیار کمتری برای انرژی که تولید می کند، نیاز دارد.
اما مهندسی ژنتیک باکتری «ای-کُلی» تنها آغاز راه است. دکتر جونز می گوید که تیم تحقیقاتی اش مایلند از سیانو باکترها نیز برای تولید پروپان استفاده کنند. این باکتری می تواند فوتوسنتز کند. در واقع فرایند تبدیل انرژی خورشیدی در این باکتری منجر به تولید سوخت می شود.
دکتر جونز می گوید: «اتفاق جالب این است که با سیانو باکتری این است که خواهید توانست به انرژی خورشیدی هم دست بایبد و از آن برای تولید انرژی شیمیایی استفاده کنید. از انرژی شیمیایی به سوخت دست یابید.»
دکتر جونز می گوید که برای اینکه نتایج آزمایشها توجه صنایع را به خود جلب کند، راه درازی باقی مانده است.
