BEYZA BAYRAKTAR: Hocam siz Peygamberimiz (s.a.v.) Cebrail (a.s) ile görüşken yekaza hali gibi bir hal içinde görüştüğünü söylemiştiniz. Vahiy aldıktan sonra, o halden çıktıktan sonra sadece ayetleri mi hatırlıyordu Peygamberimiz (s.a.v.) yoksa bütün görüşmeyi hatırlıyor muydu?
ADNAN OKTAR: Tabii Allah onun kalbine o ayetleri yazıyor, o da Kuran’ın bir mucizesidir. Mesela çok uzun sureler var, ayetler var. Uzun bayağı uzun ayet, hepsini Peygamber (s.a.v.), üstünden tülbendi açıyorlar Peygamberimiz (s.a.v.)’in baygınlık geçiriyor Cebrail (a.s) geldiğinde. Üstünü örtüyorlar tülbentle vahiy geldiğinde ve boncuk boncuk terliyor Peygamberimiz (s.a.v.) rengi soluyor, baygınlık geçiriyor. Gözü kapalı yani. Uyandığında bütün ayeti su gibi baştan sona hepsini söylüyor. Hatta o ağzını kıpırdatmaya çalışıyor Allah diyor ki; “sen ağzını kıpırdatma, ezberlemeye çalışma, ben zaten onu senin kalbine yazacağım” diyor. “Senin unutman diye bir konu olmaz. Sen bu konuda rahat ol” diyor Allah. Kalktığında mesela çok uzun ayetler var, Kuran ayetleri var. İnsanın onu ezberlemesi mümkün değil. Bir kere söylüyor Cebrail (a.s), Peygamber (s.a.v.) baştan sona su gibi ezberden onu söylüyor. Bu, mucizedir bu. Orada da sahabeler yazıyor orada kürek kemiğinin üzerine yazıyorlar, ne bulurlarsa o devirde. Deri buluyorlar mesela kuru deri onun üstüne yazıyorlar. Yani uygun buldukları asıl hıfz ediyorlar, ezberliyorlar. Aslında yazılı olarak sadece öyle deri parçaları üzerine, kemik parçaları üstünde Kuran. Ama yüzlerce hafız vardı. Su gibi ezberden bilirdi Kuran’ı, Peygamberimiz (s.a.v.) de hafızdı biliyorsunuz. Ama sonra hafızlar savaşta şehit olmaya başlayınca, çok fazla hafız şehit olmaya başladı, o yüzden yazılı hale getirildi Kuran. Yoksa hep ezberdendi. Ezberde muhafaza ediliyordu.
