Sabina, annesiyle babası boşanınca, annesiyle birlikte İsviçre’ye taşınır. Narmina ise babasıyla Bakü’de kalır. Beş yıl sonra, on yedi yaşındaki Sabina babasıyla yaşamak üzere Azerbaycan’a döner. Ancak, baba yeniden evlenmek üzeredir ve kızlarına bunu henüz söylememiştir. Çok düşük bir bütçeyle, hiç profesyonel oyuncu kullanmadan çekilmiş olan film, büyümenin zorluklarını incelemek için belgesel ile kurmaca arasındaki sınırı bulanıklaştırıyor. İsviçreli yönetmen Eileen Hofer, Sabina Aghmaliyeva’nın artık hiç tanımadığı bir ülkeye yaptığı yolculuğun doğaçlamalar aracılığıyla kendi yolunu çizmesine izin veriyor. Filmin hikâyesi bir bakıma çok kişisel: Sabina Hofer’ın üvey kardeşi ve tıpkı onun gibi Hofer’da İsviçre’de büyümüş olmasına karşın Türk ve Lübnan kökenli genç bir kadın. Ancak, filmin evrensel bir derdi de var: Adının da ima ettiği gibi babasının kahraman olduğuna inanan her çocuğun yetişkin olma yolculuğu o rüyadan uyanmayı da gerektirir. Bu geçişi ince nüanslarla ve her karesinde kendini belli eden şefkatle yakalayabilmiş olmak ise Hofer’ın mahareti.
http://intersinema.com/kahverengi-gozlu-bir-devdi-filmi-fragmani/
