GURBET SENİN BAĞRINDA
Söyle kader neyledim ben feleğe ne ettim ?
Beni esir etti bak yine gurbet ellere
Şaşırdım hepten yolu daha baştan kaybettim
Yalınız yatıyorum gurbet senin bağrında
Farkına varamadım nasıl geldim bu hale ?
Derde duçar olmuşum kapıldım azgın sele
Gülünden ayrı düşmek acı verir bülbüle
Yalınız yatıyorum gurbet senin bağrında
Çekmek ile bitmiyor yaban elin çilesi
Beni oyuncak etti buda onun hilesi
Başım karlı dağ gibi eksilmiyor belâsı
Yalınız yatıyorum gurbet senin bağrında
Bırak artık yakamı işte halım böyleyim
Ben artık kime şarkı,kime türkü söyleyim ?
Gurbet yaktı kül etti daha mülkü neyleyim !
Yalınız yatıyorum gurbet senin bağrında
Bir kuru canım kaldı çıkmaz oldu bedenden
Bitti ömrüm tükendi gençliğimi sürmeden
Vedasız gidiyorum Nazlı yâri görmeden
Yalınız yatıyorum gurbet senin bağrında
Çıkmadık bir can vardır çıksın artık özümden
Yalancı dünya çoktan bitti gitti gözümden
Ben vaz geçmedim asla yâre olan sözümden
Yalınız yatıyorum gurbet senin bağrında
Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
1980.. ALMANYA
GURBETTE YAŞAYAN TÜM GURBETÇİLERİMİZE ARMAĞANIM OLSUN BU ŞİİR
