aysel git basimdan ben sana göre degilim
ölümüm birden olacak seziyorum
hem kötüyüm karanligim biraz çirkinim
aysel git basimdan istemiyorum
benim yagmurumda gezinemezsin üsürsün
dagitir gecelerim sarisinligini
uykularimi uyusan nasil korkarsin
hiçbir dakikami yasayamazsin
aysel git basimdan ben sana göre degilim
benim için kirletme aydinligini
hem kötüyüm karanligim biraz çirkinim
Isligimi denesen hemen düsürürsün
gözlerim hizlandirir tenhaligini
yanlis sehirlere götürür trenlerim
ya ölmek ustaligini kazanirsin
ya korku biriktirmek yetisini
acilarim iyice bol gelir sana
sevincim bir türlü tutmaz sevincini
aysel git basimdan ben sana göre degilim
ümitsizligimi olsun anlasana
hem kötüyüm karanligim biraz çirkinim
sevindigim anda sen üzülürsün
sonbahar ugultusu duymamissin ki
içinden bir gemi kalkip gitmemis
uzak yalnizlik limanlarina
aykiri bir yolcuyum dünya genis
büyük bir kulak çinliyor içimdeki
çetrefil yolculugum kesinlesmis
sakin baska bir sey getirme aklina
aysel git basimdan ben sana göre degilim
ölümüm birden olacak seziyorum
hem kötüyüm karanligim biraz çirkinim
aysel git basimdan seni seviyorum
Attila İlhan
http://www.poemhunter.com/poem/aysel-git-ba-mdan/
