BAYDİĞİN BAŞINDA DUMAN IRIMAZ
Baydiğin başında duman ırımaz
Arap at yorulur da gönül yorulmaz
Benim yârim bu yerlerde bir tane
Arasam dünyayı dengi bulunmaz
Yıkıldı duvarım kaldım avara
Kadir mevlam işlerimi onara
Sallanı sallanı eski pınara
Gelen yosma benim olsa gerektir
Derdimi yüklesem arap atlara
Gözyaşım dökeyim yeşil otlara
Seni beni yaradanı seversen
Nasıl dayanayım ben bu dertlere
Yüce dağ başının bir yanı yoldur
Doldur suna boylum destini doldur
Yolunun üstüne yatıp uyursam
Kaldır suna boylum sen beni kaldır
(Türkü Gecesi)
