BİR YÜCE DAĞ DÜŞÜN İŞTE OYLESİN
Bir yüce dağ düşün, işte öylesin
O dağı aşanın, vay haline vay...
Derdine düşeni bir yana bırak
Ardına düşenin vay haline vay...
Gözde ateşin var, sözünde iğne
Cayır cayır yanar düşen eline
Hak vergisi denen güzelliğine
Vay diye şaşanın, vay haline vay...
Bakışlar tutuşmuş bir iz içinde
Çok gönül yakarsın bir göz içinde
Bazen da acıyıp tek söz içinde
Verdiğin neş’enin vay haline vay...
Makam: Hicaz
Beste: Faruk ŞÂHİN
Güfte: Halil SOYUER
Yöneten (Şef): Ziya TAŞKENT
